Ruimdimensies met licht definiëren
Het was dus belangrijk om deze experts te overtuigen dat naar aanleiding van de wereldtentoonstelling van dit jaar, EXPO 2015 in Milaan, de dom binnenin opnieuw diende te worden verlicht. Gelukkig kennen de lichtplanners van Ferrara Palladino e Associati, Milaan, het gebouw alsmede de bouwdirectie van de Dom van Milaan op hun duimpje: reeds in 2000 hadden ze aan de façadeverlichting van de dom gewerkt. Ondanks dat - een gigantische taak, want de dom behoort tot de grootste kerkbouwwerken ter wereld. Ze is 157 meter lang, het dwarsschip is 92 meter breed en het langsschip is 45 meter hoog. Deze majestueuze dimensies voor de bezoekers voelbaar te maken kwam voor de lichtplanners op de eerste plaats: "Werkelijk - het eerste aspect dat in acht dient te worden genomen, is het monumentale van de totale architectuur. De indrukwekkende grootte, haar overweldigende maat die ons vanaf dat moment begeleidt, wanneer wij door het hoofdportaal naar binnen gaan", verklaart Pietro Palladino het uitgangspunt van zijn ontwerp: "Deze ordes van grootte moeten wij meteen behandelen."
Het licht dient in zijn concept het omhoog reikende karakter van de gotische architectuur daarom net zo te benadrukken als de breedte van de kerkruimte. Het dient, zoals Palladino het verwoordt: "Een instrument te worden dat de verhevenheid van dit bouwwerk benadrukt en de dom als het belangrijkste godshuis van de stad eer bewijst."
Gelovigen en toeristen zullen de dom op volledig nieuwe wijze waarnemen
In het licht van de oude verlichtingsinstallatie van de dom leek de ruimte daarentegen spanningsloos, ja, zelfs bijna veronachtzaamd: breedstralers met 400 W-hogedruk-gasontladingslampen waren op de hoogte van de aanzet van het gewelf gemonteerd en verlichtten de ruimte vanaf daar in grote mate ongedifferentieerd met een koel daglichtkarakter. Tegenwoordig een onbevredigende oplossing die eraan te wijten is dat op het moment van zijn ontstaan er geen lichtbronnen met een betere efficiency en langere levensduur beschikbaar waren. Onderhouds- en exploitatiekosten zijn voor de bouwdirectie van de Dom van Milaan in het licht van haar talloze taken steeds een kritisch argument, omdat deze - typisch voor culturele instellingen - uit het beperkte budget moeten worden gefinancierd, maar waarvoor daarentegen voor eenmalige investeringen vaak speciale middelen, subsidies of giften bijeen kunnen worden gebracht.