Overige onderwerpen
Magisch licht uit een onzichtbare bron
MLC Centre (tegenwoordig 25 Martin Place) & Theatre Royal, Sydney (bouwperiode: 1972-1978)
Een architectonisch meesterwerk van de beroemde Australische architect Harry Seidler. Seidler kreeg de opdracht om een reeds bestaand, populair theater in een iconisch bedrijfspand in Sydney te integreren. Destijds bekend als het hoogste betonnen gebouw ter wereld was het doel om detailhandelzones in een L-vormig gebouw onder te brengen dat op twee niveaus in de openbare ruimte werd opgericht. Wallwashing van een centrale zone is het ideaal: gereflecteerd licht was de enige lichtbron, aangepast aan de gesteldheid van de wand- en vloerbekledingen evenals aan de hoogte van het plafond en de diepte van de foyer. Ondanks de bezwaren van de opdrachtgever Civil & Civic stond Seidler erop om zeer grote kunstwerken in zijn MLC-foyer te integreren. Hij maakte gebruik van direct, op de verticale kunstwerken gericht licht om de bezoekers het gebouw in te lokken.
De MLC-foyer was de eerste uit Seidlers projectreeks, die in 2013 met ledarmaturen van ERCO werd uitgebreid. Eerst gebeurde dat met 30-32 watt-armaturen die volgens Holman niet het krachtige licht van de voormalige technologie konden realiseren. Onder druk van de naleving van milieunormen stond eigenaar GPT echter op de conversie naar leds.
