Blauwlichtschade | ERCO Kennis over licht

Gebruikersvriendelijker voor u

ERCO wil u de beste service bieden die mogelijk is. Daarom slaat deze website cookies op. Door het verdere gebruik van de website verklaart u zich akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie treft u in onze verklaring betreffende gegevensbescherming aan. Als u klikt op „Niet akkoord“ worden verder essentiële cookies geplaatst. Bepaalde inhoud van externe sites kan niet meer worden weergegeven.

tu_banner_copy

Fotobiologische veiligheid en blauwlichtschade/Blue Light Hazard

Golflengtes tussen 400nm en 500nm bevatten zeer veel energie en kunnen schades aan het netvlies van het oog van de mens veroorzaken. Aangezien dit golflengtegebied overeenkomt met dat van blauw licht, wordt dat ook blauwlichtschade of in het Engels Blue Light Hazard genoemd. Naast de golflengte van het licht speelt bij blauwlichtschade ook de intensiteit van de lichtbron, dus de lichtsterkte, alsmede de tijdsduur van de inwerking op het netvlies een belangrijke rol.

Wat is de fotobiologische veiligheid bij ledarmaturen?

Volgens de wetgeving inzake productveiligheid moeten alle producten in elk opzicht veilig zijn. Bij de fotobiologische veiligheid worden risico's beschouwd vanwege in het zichtbare bereik (licht) geëmitteerde straling alsmede in de aangrenzende golflengtegebieden UV en IR, waarbij leds voor verlichtingsdoeleinden de straling vrijwel uitsluitend in het zichtbare gebied uitzenden.

Wanneer golflengtes tussen 400nm en 500nm gedurende een bepaalde tijd met een hoge intensiteit op het netvlies inwerken, kan door fotochemische processen een onherstelbare beschadiging van het netvlies optreden. Om ervoor te zorgen dat dat niet gebeurt, definieert de norm EN 62471:2008 de overeenkomstige meetmethoden en deelt het gevarenpotentieel in 4 risicogroepen (RG) in, waaraan een armatuur wordt toegewezen. De risicogroepen leggen vast hoe de betreffende armatuur veilig mag worden gebruikt en welke veiligheidsafstanden eventueel moeten worden aangehouden.

Dit zijn de 4 risicogroepen (RG):

RG0 en 1 gelden als niet gevaarlijk en vereisen geen bijzondere maatregelen.

Bij ledarmaturen van RG2 mag een voorgeschreven afstand tussen het kijkende oog en de armatuur niet gedurende meer dan 100 seconden worden onderschreden.

Bij armaturen met RG3 is een korte blik in de lichtbron al voldoende om een beschadiging te veroorzaken. Armaturen met risicogroep 3 zijn in het algemeen niet toegelaten. De zon aan de heldere hemel zou in risicogroep 3 worden geclassificeerd.

Wat betekent RG2 bij ledarmaturen?

De mate van gevaar wordt in zogenaamde risicogroepen (RG) aangegeven. De classificatie van een ledarmatuur in de risicogroepen resulteert uit de door factoren geëmitteerde stralingsbeoordeling en intensiteit. Uit de meting en classificatie van de armatuur resulteren maatregelen die de voorwaarde voor het veilige bedrijf van de armatuur zijn.

Vanaf risicogroep 2 (RG2) moeten armaturen en lampen met een waarschuwing worden gemarkeerd. Om toch nog veilig te kunnen worden gebruikt, moet naast de RG2-aanwijzing op de armatuur ook een minimale afstand tussen oog en armatuur worden aangegeven. De naleving van de afstand waarborgt dat ook bij langer staren in de armatuur geen beschadigingen ontstaan. Mogelijk resulteren er door de classificatie van een in de RG2 overeenkomstige toepassingsbeperkingen. Volgens de actuele normering worden vaak armaturen met een smalle lichtverdeling, hoog vermogen en koude lichtkleur in RG2 geclassificeerd.

Interessant:
Normaal gesproken reageert een mens „automatisch“ op te sterke, gevaarlijke straling door de ogen in een reflex te sluiten en/of het hoofd af te wenden. Bij kinderen, bij zieken en bij ouderen functioneert deze reflex mogelijk nog niet respectievelijk niet meer. Indien de genoemde groep personen in de buurt van een armatuur met RG2 kan komen, bijvoorbeeld op kleuterscholen, in ziekenhuizen of verzorgingstehuizen, moet worden gewaarborgd dat de kijkafstand niet kan worden onderschreden.