De grammatica van het licht

Kwalitatieve lichtplanning voor musea en galerieën

Lichtwerktuigen van ERCO bieden de speelruimte in lichtplanning die complexe tentoonstellingsprojecten nodig hebben. De basis voor de productontwikkeling is een op de waarneming gerichte verlichting. De Amerikaanse lichtplanner Richard Kelly (1910-1977) verdeelde licht voor een kwalitatieve lichtplanning in drie categorieën: licht om te kunnen zien (ambient luminescence), licht om ergens naar te kijken (focal glow) en licht om te bekijken (play of brillants). Deze "Grammatica van het licht" zorgt in musea, tentoonstellingen en galerieën voor de optimale verlichting. De ervaring laat zien dat verlichtingsconcepten als zeer geslaagd worden ervaren, wanneer alle drie de componenten - basisverlichting, gericht accentlicht en decoratief licht - in een uitgebalanceerde verhouding worden gecombineerd. De "Grammatica van het licht" is een beproefd uitgangspunt voor het analyseren van ruimten, het structureren van lichtconcepten en het selecteren van geschikte lichtwerktuigen. De armaturensystematiek van het ERCO productassortiment met verschillende lichtverdelingen, verschillende kleurtemperaturen, verschillende maten en lumenklassen is optimaal geschikt voor de implementatie van gedifferentieerde tentoonstellingsconcepten.

Licht om te kunnen zien

Licht om te kunnen zien omschrijft de eenvoudige basisverlichting. Dit type verlichting, bijvoorbeeld door een gelijkmatige verticale verlichting, is bij uitstek geschikt voor de verlichting van expositiestukken aan wanden en maakt bovendien een goede oriëntatie mogelijk.

Licht om ergens naar te kijken

Licht om naar iets te kijken betreft het accentlicht dat expositiestukken, vlakken en ruimtelijke zones beter laat uitkomen en waarnemingshiërarchieën creëert. Het is bij het ensceneren van kunst en architectuurelementen een centraal middel om de aandacht van de bezoeker te trekken.

Licht om te bekijken

Licht om te bekijken is het decoratieve licht, het licht om je te verbazen en als esthetisch doel op zichzelf: daarbij horen lichteffecten met gekleurd licht en ook decoratieve alsmede lichtkunstobjecten.

Richard Kelly

De Amerikaan Richard Kelly (1919-1977) was een pionier op het terrein van de kwalitatieve lichtplanning. Hij voegde de aanwezige principes uit de waarnemingspsychologie en de toneelverlichting samen tot één concept. Kelly verving de vraag naar lichtkwantiteit door de vraag naar kwaliteiten van het licht. Als lichtplanner vervulde hij een rol bij belangrijke gebouwen als het Glass House (Philip Johnson), de Seagram Building (Mies van der Rohe) of het Kimbell Art Museum (Louis I. Kahn).